دانشمندان از عصر طلایی استقبال می کنند تا مهاجرت پرندگان را با فناوری ردیابی کنند

 

پارک تاکوما ، دکتر  ‘یک روبن چاق ، که در یک کوله پشتی کوچک فلزی با آنتن لباس پوشیده است ، به اطراف حیاط حومه شهر تاکوما پارک می پرد و سپس یک سیکادا را برای میان وعده از زمین بیرون می کشد.

محیط بان امیلی ویلیامز از طریق دوربین شکاری پشت بوته تماشا می کند.  در این روز روشن بهار ، او زندگی خود را برای قرار ملاقات دنبال می کند.  وی با دقت در تعاملات وی با برده دیگری در یک درخت در نزدیکی گفت: “حالا من می خواهم ببینم آیا او جفتی پیدا کرده است.”

هنگامی که پرنده در پایان فصل ادامه یابد ، به کوله پشتی متکی خواهد شد تا اطلاعات مربوط به مکان ماهواره Argos را به طور مکرر منتقل کند ، سپس برای ردیابی آن به لپ تاپ ویلیامز برمی گردد.

هدف این است که بفهمیم چرا بعضی از بردگان آمریکایی در مسافت های طولانی مهاجرت می کنند ، اما دیگران این کار را نمی کنند.  ویلیامز ، از دانشگاه جورج تاون ، گفت: “با داشتن اطلاعات دقیق تر در مورد موفقیت لانه سازی و شرایط تولید مثل و زمستان گذاری ،” ما باید بتوانیم نقش نسبی ژنتیک را در محیط در شکل گیری عوامل مهاجرت پرندگان بیان کنیم.

نصب چراغ های پرنده چیز جدیدی نیست.  اما گیرنده های آنتن جدید و ایستگاه فضایی ایستگاه فضایی بین المللی و همچنین کاهش اندازه تراشه ها و باتری های ردیابی ، به دانشمندان امکان می دهد تا از راه دور حرکات پرندگان آواز را با جزئیات بسیار بیشتر از گذشته کنترل کنند.

آدریان دکتر ، یک بوم شناس از دانشگاه کورنل که به طور مستقیم در تحقیقات ویلیامز نقش ندارد ، گفت: “ما برای تحقیقات پرندگان در یک عصر طلایی هستیم.”  “شگفت آور است که ما می توانیم ماهواره ای را با تراشه های کوچکتر و کوچکتر ردیابی کنیم. ده سال پیش این تصور غیرقابل تصور بود.”

دستگاهی که این رابین می پوشد می تواند مکان های دقیق را در حدود 30 فوت (حدود 10 متر) ، به جای حدود 125 مایل (200 کیلومتر) برای نشانگرهای نسل قبلی ، تعیین کند.

این بدان معنی است که ویلیامز می تواند نه تنها پرنده هنوز در شهر باشد ، بلکه در کدام خیابان یا حیاط پشتی نیز می تواند دریابد.  یا اینکه آیا او از حومه واشنگتن دی سی پرواز کرده و روی زمین چمن کاخ سفید فرود آمده است.

دومین برچسب جدید ، فقط برای سنگین ترین بردگان ، شامل یک شتاب سنج برای ارائه اطلاعات در مورد حرکت پرنده است.  نسخه های آینده همچنین ممکن است رطوبت و فشار فشار سنجی را اندازه گیری کنند.  این برچسب های ایکاروس با یک آنتن جدید در ایستگاه فضایی بین المللی کار می کنند.

او گفت که این آنتن برای اولین بار حدود دو سال پیش روشن شد ، “اما برخی از مشکلات برق و کامپیوتر وجود داشت ، بنابراین ما مجبور شدیم آن را دوباره با یک موشک روسی پایین بیاوریم و سپس آن را از مسکو به آلمان منتقل کنیم تا رفع شود.” ویکلسکی ، مدیر م Maxسسه رفتار حیوانات ماکس پلانک ، که تیم تحقیقاتی وی در حال تکمیل این فناوری هستند.  پس از “عیب یابی معمول برای علوم فضایی” ، آنتن دوباره بهار امسال روشن شد.

در حالی که محققان در حال استفاده از نشانگرهای دقیق هستند ، ویکلسکی توسعه “اینترنت حیوانات” ، مجموعه ای از حسگرها را در سراسر جهان ارائه می دهد که تصویر بهتری از حرکت زندگی در کره زمین به ما می دهد.

رابین آمریکایی پرنده ای نمادین در آمریکای شمالی است که چهچه زرق و برق آن منادی بهار است.  هنوز هم ، عادات مهاجرت وی برای دانشمندان کمی رمز و راز باقی مانده است.

کن روزنبرگ ، دانشمند حفاظت از دانشگاه کورنل گفت: “شگفت آور است که ما چقدر کمتر در مورد معمول ترین مرغ آواز می دانیم.”  “ما یک ایده کلی از مهاجرت داریم ، نقشه ای از دامنه ، اما در واقع فقط یک برداشت گسترده است.”

یک مطالعه قبلی توسط ویلیامز نشان داد که برخی از بردگان مهاجر از راه دور بودند – بیش از 4880 کیلومتر (4،880 کیلومتر) بین مناطق تولید مثل آلاسکا و مناطق زمستانی در تگزاس پرواز می کردند – در حالی که دیگران بیشتر حیاط خانه را می پریدند.

چه عواملی باعث مهاجرت برخی از بردگان می شود در حالی که برخی دیگر این کار را نمی کنند؟  آیا این به غذای موجود ، نوسانات دما یا موفقیت در جفت گیری و پرورش جوجه ها ارتباط دارد؟

ویلیامز امیدوار است که اطلاعات دقیق تر از برچسب های ماهواره ای ، همراه با سوابق موفقیت در تودرتو ، اطلاعاتی را فراهم کند و او برای همکاری سه ساله در زمینه برچسب زدن برده ها در آلاسکا ، ایندیانا و فلوریدا برای یک مطالعه سه ساله همکاری می کند.

پیش از این دانشمندان دستگاه های GPS را برای ردیابی شکارچیان بزرگتر نصب کرده اند ، اما این فناوری به تازگی برای برخی از پرندگان آواز کوچک و سبک شده است.  دستگاه های ردیابی باید کمتر از 5٪ وزن حیوان داشته باشند تا از بار بیش از حد آنها جلوگیری شود.

ویلیامز در سیلور اسپرینگ ، مریلند ، حیاط خود ، تورهای نایلونی بین تیرهای آلومینیومی بلند ایجاد کرده است.  وقتی رابین به داخل تور پرواز کرد ، پرنده را با ظرافت گره زد.  سپس او آن را در یک “چسب باند” نگه می دارد – با انگشت اشاره و انگشت میانی آزاد در دو طرف گردن پرنده ، و دو انگشت دیگر در اطراف بدن.

او روی یک برزنت طول منقار رابین را اندازه می گیرد ، موی ناخن پا را می گیرد و برای ارزیابی سلامت کلی پر از دم می کشد.

سپس او پرنده را در یک ترازو به یک فنجان کوچک وزن می کند.  این حدود 80 گرم است ، درست بالای آستانه پوشیدن برچسب ماهواره Argos به اندازه یک پنی.

ویلیامز یک زین موقت درست می کند که یک بند جواهرات شفاف دور پاهای پرنده پیچیده است.  سپس او خط را محکم می کند تا برچسب محکم در پشت پرنده باشد.

وقتی دستش را باز کرد ، غلام به زمین می پرد ، سپس چند قدم زیر بوته گل رز آزالیا می رود و قبل از پرواز دور می شود.

برچسب های ماهواره ای علاوه بر ارائه مکان های بسیار دقیق ، داده هایی را که می توانند از راه دور به لپ تاپ ویلیامز بارگیری شوند ، منتقل می کنند.  داده های مربوط به مارکرهای قدیمی قابل بازیابی نیستند مگر اینکه همان پرنده در سال بعد برگردانده شود ، کاری دشوار و نامشخص.

ویلکسکی امیدوار است که این فن آوری جدید به دانشمندان کمک کند تا تهدیدات پیش روی پرندگان و سایر موجودات در اثر از بین رفتن زیستگاه ، آلودگی و تغییر آب و هوا را بهتر بشناسند.

بن فریمن ، زیست شناس در مرکز تحقیقات تنوع زیستی دانشگاه بریتیش کلمبیا گفت: “این یک کار کارآگاهی است که سعی در درک دلیل کاهش جمعیت دارد”.  اطلاعات بهتر در مورد راهروهای مهاجرت “به ما در جستجوی مکانهای مناسب کمک می کند”.

یک مطالعه در سال 2019 ، با همکاری نویسندگان Cornell’s Rosenberg ، نشان می دهد که از سال 1970 جمعیت پرندگان وحشی آمریکای شمالی تقریبا 30 درصد یا 3 میلیارد نفر کاهش یافته است.

وی گفت که ردیابی پرندگان به شما در توضیح این مسئله کمک می کند: “در چرخه سالانه پرندگان مهاجر کجا بیشترین تهدیدها را دارند؟ آیا قرار گرفتن در معرض آفت کش ها در مکزیک ، پاکسازی جنگل های گرمسیری در برزیل یا افرادی که در حیاط خانه های خود در ایالات متحده انجام می دهند؟ “

——

وزارت بهداشت و علوم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هوارد هیوز پشتیبانی دریافت می کند.